انتخاب بهترین زاویه، در زمان عکاسی از مواد غذایی، از یک مشاهده خوب و یک احساس درونی می آید.
 پیش از عکاسی، سعی کنید که به تفکر بصری وارد شوید، به آرامی دور سوژه تان حرکت کنید و به سادگی با چشمان تان مشاهده کنید.

زوایای مناسب برای عکاسی از مواد غذایی

انتخاب بهترین زاویه، در زمان عکاسی از مواد غذایی، از یک مشاهده خوب و یک احساس درونی می آید. پیش از عکاسی، سعی کنید که به تفکر بصری وارد شوید، به آرامی دور سوژه تان حرکت کنید و به سادگی با چشمان تان مشاهده کنید.

اما به یاد داشته باشید،سریع افکارتان را متمرکز کنید زیرا غذایی که تازه آماده شده برای بیشتر از چند دقیقه با “ظاهر تازه” باقی نخواهد ماند.

عکاسی از مواد غذایی به عکاسی از انسانها شبیه است با این حس مشترک که هر فردی دارای زیبایی منحصر به فرد است. گوناگونی غذاها را در نظر بگیرید، پختن و استایل های مختلف نمایش، نتایج نهایی بی انتها هستند. این ردیف از سوژه های ،انتخاب های نامحدودی برای زاویه دوربین را به وجود می آورند.

بهترین زاویا کدامند؟

1. زاویه صفر درجه

دوربین به طور کامل روی سوژه متمرکز است. این یک دید و احساسِ همزمانِ خیلی تمیز را ایجاد کرده است. نکته: وسایل صحنه را در حد مینیموم نگه دارید.

2. از بالا:

دوربین مستقیما بالای سوژه قرار داده شده و به طور کامل متمرکز شده است. این زاویه نمای یک نقاشی، بسیار معاصر را ایجاد خواهد کرد

3. معلق در فضا:

در این نوع زاویه، غذا مستقیما روی سطح پِلِکسی گِلاس سفید قرار داده می شود، یک سافت باکس زیر پِلِکسی قرار گرفت. این کار یک محیط یکپارچه و بدون سایه را ایجاد کرد. وقتی شما یک نقطه مرجع ندارید(نه خط افق، نه بشقاب، نه احساس وجود محیط) می توانید از غیر عادی ترین زاویه ها عکس بگیرید.

4. کج شده به سمت غذا:

این زاویه حس رها شدن در تصویر را ایجاد می کند دوربین به سمت راست کج شده، بنابراین سوژه در خلاف جهت عقربه های ساعت کج می شود.

5. کج شده به سمت افق:

در این نوع زاویه بیننده با میل به دنبال کردن درگیر می شود، دوربین به سمت چپ کج شده، بنابراین سوژه در جهت عقربه های ساعت کج شده، از سمت شما به سمت دور کشیده می شود.

6. نمای نزدیک و اختصاصی:

از نزدیک شدن به سوژه ها هراس نداشته باشید. وقتی در حال عکاسی نمای نزدیک هستید، نقطه مرجع اهمیتش را از دست می دهد، بنابراین هر گونه زاویه دوربین یک تصویر اشتها آور را ایجاد خواهد کرد.

7. از بالا با پرسپکتیو:

دوربین در بالا و جلوی سوژه قرار گرفته، سپس دوربین به سمت بالا کج میشود تا زمانیکه سوژه کادر را پر کند. عکس ترکیب گرافیکی دینامیک را حفظ خواهد کرد که چشم را با کاوش کردن تصویر از پیش زمینه تا پس زمینه در گیر خواهد نمود.

8. مورب:

دوربین را بچرخانید به صورتیکه سوژه از یک گوشه شروع شده و در گوشه مخالف به پایان برسد، نما فضا را به شکل مورب می شکند.

9. با توجه به خط:

لبه کادر را با هر خطی که در سوژه تان می بینید هم تراز کنید.. این کار یک ترکیب بسیار شگفت آور و غیرعادی را ایجاد می کند، و اهمیتی بی نظیر به این اسلایس از یک چیز کیک معمولی خواهد داد

10. کج شدن ملایم:

دوربین را کمی به سمت چپ کج کنید، مغز انسان دوست دارد اشیاء را بر اساس قسمت هایشان بکاود. اگر دوربین تراز شده بود، شکاف مثلثی میانی یک خط افقی را ایجاد می کرد که ترکیب را به دو قسمت تقسیم می نمود و چشم را مجبور می کرد که از مرکز به بیرون منحرف شود.

نتیجه گیری:

قانون یک سوم و هر چیزی که تا کنون یاد گرفته اید را فراموش کنید، فقط دور سوژه تان بچرخید و واقعا سعی کنید که آنرا ببینید و وقتی آنرا دیدید، دوربین را جلوی چشمتان بیاورید و شروع به عکاسی کنید. ذهن خود را پاک نگه دارید، به هیچ چیز فکر نکنید. وقتی احساس کردید زمان لازم ، فقط دگمه شاتر را فشار دهید.


اشتراک گذاری در facebook